Over OZG

Visie en Missie

Ondernemers Zonder Grenzen bouwt aan een wereld waarin mensen die door de voortschrijdende woestijnvorming worden getroffen, kunnen gedijen in een continu evenwicht tussen economie, ecologie en sociologie. We realiseren dit door  Afrikaanse semi-aride regio's te bestrijden door herbebossingsintitiatieven te nemen die leiden tot Land Degradatie Neutraliteit (SDG15).

2007-2009: het ontstaan

In 2004 deed zich de Tsunami ramp voor. Er kwamen grote hulpacties op gang, maar de manier waarop de fondsen besteed werden, hebben Werner Sels en Wim Jacobs er toe aangezet om zelf tot positieve progressies te komen. Niet om politici of rijke hoteleigenaars te vergoeden, maar om structureel het verschil te maken. Tussenkomen en het tij keren, door te investeren in de voorwaarden van het ondernemerschap. Ondernemers Zonder Grenzen. Een vruchtbare bodem creëren, een vruchtbaar project zodat welvaartscreatie mogelijk zou worden. Investeren i.p.v. doneren.

We volgen het principe: “Give a man a fish and you feed him for a day. Teach him how to fish and you feed him for a lifetime.”

Maar waarin investeren? Wat kunnen we doen? Een aantal vragen speelden een belangrijke rol in onze zoektocht. Wat zijn de mechanismen die uitbuiting van mens en natuur in de hand werken? Wat doet mensen migreren? Hoe kunnen we hoog- en laaggeschoolde mensen inzetten? Op welke manier kunnen we duurzaamheid implementeren zodat we de positieve impacts die we er realiseren maximaal kunnen valoriseren. Hoe maximalisatie van socio-economische en ecologische impacts realiseren door evenwichten te bewaren?

Onze keuze viel op Burkina Faso. Een van de armste landen ter wereld. In die tijd een relatief veilig en politiek stabiel land. Na bezoek en onderzoek van heel wat projecten, werd onze aandacht getrokken naar mensen die migreerden van het Noorden van Burkina Faso naar het Zuiden (interne migraties). Deze mensen trokken naar de hoofdstad Ouagadougou om werk te zoeken. Dikwijls lukt dat niet en wordt er overwogen om te migreren naar buurlanden zoals de Ivoorkust om daar werk te vinden in plantages. Niet altijd in menswaardige omstandigheden. Lukt dat niet, dan lonkt de oversteek naar de EU. Want als mensen niets te verliezen hebben dan worden er onverantwoorde risico’s genomen. Dan wordt er geld ingezameld bij de familie en kiest men om op gevaar van eigen leven de oversteek te wagen naar Europa, de grootste handelseconomie ter wereld. Wie wil hier geen graantje van meepikken?

Maar wat veroorzaakt nu die opstart van interne migraties? Wat doet iemand beslissen om te migreren, want migratie impliceert mogelijks conflicten creëren? Wat zijn de voorwaarden om te migreren?  Een vraag die ons tot in het Noorden van Burkina Faso heeft geleid. Vandaag een regio even gevaarlijk als Mali. Milities van bedenkelijk allooi maken er sinds 2011 (na de val van Kadhfi) de regio opnieuw onveilig. 

In de Sahel van Burkina Faso zagen we dat er grote gebieden zijn waar er niets meer groeit. Geen sprietje gras. Laat staan een boom of een gewas. Wat konden wij doen? Hoe konden wij dit herstellen?

Terug in België namen we contact met Professor Patrick Van Damme (Faculteit Tropische landbouw). Hij zette ons op het spoor en legde de to do’s en not to do’s uit.

2010-2017:  ~10.000ha bos in Burkina Faso

Samen met heel wat vrijwilligers zijn we er begin 2010 aan begonnen. In Lilengo werd de eerste 100ha agrobos aangelegd. We wisten het toen niet, maar Lilengo betekent “De naakte aarde”. Een toevalligheid met betekenis…

Einde 2017 is er bijna 10.000ha nieuw agrobos aangelegd. Een proof of concept hebben we hiermee aangetoond. En wat voor één…

Door agrobossen aan te leggen als antwoord op de klimaatverstoring die we als mens veroorzaken, stoppen we de verwoestijning, maken we het land terug vruchtbaar om opnieuw aan rendabele landbouw te kunnen doen, stijgt de biodiversiteit (fauna en flora), kunnen kinderen terug naar school gaan, toegang tot drinkbaar water wordt gemakkelijker, bossen zorgen voor gender gelijkheid (onafhankelijk van de vrouw) en… last but not least, door bos aan te planten aan de rand van de woestijn, heeft OZG de condities gecreëerd om migraties te vertragen of te stoppen.

Burkina Faso kan nu autonoom verder en het is nu ook aan de Burkinabese bevolking om hun land verder te ontwikkelen en te investeren met oog voor alle actoren, met positieve impacts voor het socio-economische èn het ecologische.

2018: herhalen in andere landen

Vanaf 2018 gaan we in Senegal hetzelfde proces opzetten, opdat ook daar in de meest moeilijke gebieden (<=300mm regen) een micro-economie kan ontstaan en welvaart gecreëerd kan worden, zodat we ook daar mens en natuur een toekomst kunnen geven. Meer hierover later dit jaar... (Volg ons op de Nieuws Blog)